Μιλώντας με αγαπημένο πρόσωπο για "σχέσεις", φυσιολογικές και πετυχημένες, μη φυσιολογικές και αποτυχημένες, η κουβέντα κατέληξε στην άποψη: μια καλή, μακροχρόνια σχέση, καταλήγει σε γάμο και παιδιά, γιατί εμπιστεύεσαι τον άλλο/την άλλη.
Εν πολλοίς, ίσως είναι έτσι.
Όμως, τι θα πει "έχω εμπιστοσύνη ότι θα γίνεις καλή μητέρα ή καλός πατέρας"; Από τι διαμορφώνεται η εμπιστοσύνη που ... εναποθέτω σ' έναν άνθρωπο; Υπάρχει σωστή και λανθασμένη -και άρα εξαπατημένη- εμπιστοσύνη;
Και, κυρίως, τι σημαίνει είμαι καλή μητέρα/καλός πατέρας;
"Εμπιστοσύνη" σύμφωνα με το λεξικό: η πίστη στην αξιοπιστία, την ικανότητα και την αξία κάποιου. Το πράγμα όμως πάει αλυσιδωτά: πίστη = η βεβαιότητα για μια αλήθεια, άσχετα αν αυτή η βεβαιότητα είναι λανθασμένη ή όχι.
Άρα, την εμπιστοσύνη μου τη στηρίζω στις βεβαιότητές μου που μπορεί να είναι λανθασμένες, αν διαμορφώθηκαν με βάση δυσλειτουργικές πρώιμες εμπειρίες μου, ανώριμο αξιακό κώδικα, και πάει λέγοντας.
Τι σημαίνει "είμαι καλός γονιός"; Το ερώτημα γυρνούσε διαρκώς στο μυαλό μου και λόγω της συζήτησης και ενόψει της ημερίδας στο βιβλιοπωλείο ΑΡΜΟΣ με αφορμή την έκδοση του βιβλίου "Δύσκολες μητέρες" της T. Apter.
(Μια άλλη ημερίδα θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "Δύσκολοι πατέρες", "Δύσκολοι γονείς"). Σκέφτομαι ότι αυτοί οι άνθρωποι πάντως έγιναν γονείς, αφού "πέρασαν" τα test ... αξιοπιστίας. Κι όμως αποδείχτηκαν "δύσκολοι γονείς"...
Τι σημαίνει "είμαι δύσκολος γονιός"; Τι σημαίνει "είμαι καλός γονιός"; ...
Την απάντηση μου την έδωσε για μιαν ακόμη φορά η Φωτεινή Τσαλίκογλου στη συνέντευξή της στη LIFO. Δεν θα μεταφέρω αποσπάσματα -παρά μόνο ένα- γιατί πρέπει κανείς να την απολαύσει ολόκληρη:
'Ιδανική είναι για μένα η μάνα που αγαπά να αγαπά το παιδί της. Που έχει περιέργεια να γνωρίσει ένα παιδί που δεν της ανήκει... ένα άγνωστο παιδί. Τελεία. Τίποτε άλλο. Δίχως προϋποθέσεις, δίχως κρυφά ανταλλάγματα.'
Υπέροχο. Αλλά εγώ θα το επεκτείνω: Ποιότητα μάνας έχει οποιαδήποτε γυναίκα, οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει ένα γνωστό-άγνωστο παιδί. Ποιότητα μάνας έχεις όταν είσαι giver, όχι taker.
Αυτό το κείμενο το γράφω για όλους -γυναίκες και άντρες- που δεν πέρασαν ακόμη (ή ίσως να μην περάσουν, αλλά ποτέ δεν ξέρεις ...) τα test αξιοπιστίας.
Ο Shakespeare πάντως έχει μια ατάκα που μου απαντάει (κι ελπίζω ότι απαντάει και σε άλλους/ες) και με κάνει να μην θέλω να πω τίποτε άλλο:
Ο Shakespeare πάντως έχει μια ατάκα που μου απαντάει (κι ελπίζω ότι απαντάει και σε άλλους/ες) και με κάνει να μην θέλω να πω τίποτε άλλο:
"Υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα, Οράτιε, μεταξύ γης και ουρανού, από αυτά που η φαντασία σου μπορεί να συλλάβει"._
